Ο εργασιακός εκφοβισμός, γνωστός και ως “mobbing”, είναι ένα φαινόμενο που περιλαμβάνει κατ’ επανάληψη υβριστική συμπεριφορά στον χώρο εργασίας. Αυτές οι εκφοβιστικές ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν λόγια ή τρόπους οργάνωσης της εργασίας και στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός εχθρικού, ταπεινωτικού περιβάλλοντος. Αυτή η συμπεριφορά προσβάλλει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα του εργαζομένου, προκαλώντας σοβαρές προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Οι μορφές του εργασιακού εκφοβισμού ποικίλουν και μπορεί να περιλαμβάνουν άδικες κριτικές, διάδοση ψευδών φημών, αποκλεισμό από επαγγελματικές ευκαιρίες, υποβιβασμό ή ακόμα και σωματική παρενόχληση. Συχνά, οι θύτες εκμεταλλεύονται τη θέση ισχύος τους για να εκφοβίσουν ή να αποδυναμώσουν τους συναδέλφους τους, δημιουργώντας ένα τοξικό περιβάλλον εργασίας. Το φαινόμενο αυτό δεν αφορά μόνο τις σχέσεις μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και μεταξύ συναδέλφων του ίδιου επιπέδου.
Η αναγνώριση του φαινομένου είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή του. Ο εργασιακός εκφοβισμός δεν είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά και δεν πρέπει να είναι ανεκτός. Η ευαισθητοποίηση και η εκπαίδευση των εργαζομένων σχετικά με τα δικαιώματά τους και τις μορφές εκφοβισμού, μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εμφάνισης τέτοιων περιστατικών.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την ύπαρξη αυτού του φαινομένου και να λάβουμε μέτρα για την πρόληψη και αντιμετώπισή του. Οι οργανισμοί και οι επιχειρήσεις πρέπει να προωθήσουν πολιτικές μηδενικής ανοχής στον εκφοβισμό και να ενθαρρύνουν τους εργαζομένους να αναφέρουν τέτοια περιστατικά χωρίς φόβο αντιποίνων. Παράλληλα, η παροχή υποστήριξης και συμβουλευτικής στους εργαζομένους που έχουν υποστεί εκφοβισμό είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της ψυχικής και συναισθηματικής τους υγείας.
Ο εργασιακός εκφοβισμός δεν είναι μόνο θέμα ατομικής ευθύνης αλλά και συλλογικής δράσης. Μόνο μέσα από την ευαισθητοποίηση και την ενεργό συμμετοχή όλων, μπορούμε να δημιουργήσουμε ασφαλή και υγιή εργασιακά περιβάλλοντα που προάγουν την ευημερία και την παραγωγικότητα όλων των εργαζομένων. Οι ηγέτες των οργανισμών πρέπει να δείχνουν μηδενική ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές και να λαμβάνουν αποφασιστικά μέτρα για την προστασία των υπαλλήλων τους.
Σε προσωπικό επίπεδο, οι εργαζόμενοι πρέπει να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους και να γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα να εργάζονται σε ένα περιβάλλον χωρίς εκφοβισμό. Η υποστήριξη από συναδέλφους και η αναζήτηση βοήθειας από επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορεί να είναι καθοριστική για την αντιμετώπιση των συνεπειών του εκφοβισμού. Επιπλέον, η θέσπιση σαφών διαδικασιών καταγγελίας και η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου φορέα εντός της επιχείρησης για τη διερεύνηση καταγγελιών, μπορεί να ενθαρρύνει τα θύματα να μιλήσουν.
Ο εργασιακός εκφοβισμός είναι ένα σύνθετο ζήτημα που απαιτεί ενεργή εμπλοκή από όλους τους εμπλεκόμενους. Η αντιμετώπισή του χρειάζεται συντονισμένη δράση σε ατομικό, ομαδικό και οργανωσιακό επίπεδο. Η σωστή εκπαίδευση, η ευαισθητοποίηση και η υποστήριξη συμβάλλουν στη δημιουργία ενός εργασιακού περιβάλλοντος που προάγει τον σεβασμό, την αξιοπρέπεια και την ευημερία των εργαζομένων.
