Ο κορωνοϊός ήρθε ξαφνικά στις ζωές μας, ανατρέποντας τα δεδομένα μας, την καθημερινότητα, αλλά και τις προτεραιότητές μας, ιεραρχώντας τις και πάλι με μία σειρά που θα έπρεπε ανέκαθεν να είχαν. Πρωτίστως η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών.
Τα παιδιά, δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα από αυτή την κατάσταση, αφού τα όσα ζουν -και ζούμε- είναι πρωτόγνωρα. Η αλήθεια είναι ότι στην παρούσα στιγμή, είναι πολύ δύσκολο να μπει κανείς στην ψυχολογία τους. Τα σχολεία έχουν κλείσει και τα παιδιά έχουν χάσει σε αυτό το επίπεδο πολλά θετικά τα οποία τους προσφέρει το σχολείο, πέραν του κομματιού της μάθησης. Έχουν χάσει τους φίλους τους, την καθημερινή αλληλεπίδραση, τις όμορφες δραστηριότητες και όχι μόνο.
Κάποια παιδιά, έχουν χάσει κάτι πολύ πιο σημαντικό. Την ασφάλεια που προσφέρει το σχολείο. Έχουν χάσει -ή δεν μπορούν να επικοινωνήσουν άμεσα και χωρίς επίβλεψη- με το πρόσωπο αναφοράς το οποίο εμπιστεύονταν. Ως εκπαιδευτικός το τονίζω ότι, για ορισμένα παιδιά, ο κορωνοϊός δεν αποτελεί τη μοναδική απειλή.
Τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί κατά πολύ και σίγουρα ο εγκλεισμός επηρεάζει ακόμη περισσότερο αυτή την κατάσταση. Ο εκπαιδευτικός και το σχολείο, αποτελούν πάντοτε ένα σημείο αναφοράς, στο οποίο μπορεί ο μαθητής να καταφύγει, να εμπιστευθεί και να αποκαλύψει καταστάσεις ή βιώματά του.
Ο αναγκαστικός περιορισμός, έχει κόψει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στα παιδιά και στο σχολείο. Μπορεί τα παιδιά να έχουν επικοινωνία μέσω τηλεδιασκέψεων ή τηλεφώνου με τους εκπαιδευτικούς, ωστόσο με τους γονείς ή άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος στον ίδιο χώρο, είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουν, να ζητήσουν βοήθεια, να πουν ότι κινδυνεύουν. Το ίδιο φοβούνται -ιδιαίτερα τα μικρότερα παιδιά- να κάνουν και με τις όποιες γραμμές στήριξης υπάρχουν.
Από τη στιγμή που ο περιορισμός στα σπίτια μας λόγω της πανδημίας συνεχίζεται και είναι άγνωστο πότε θα τερματιστεί, χρειάζεται όλοι οι αρμόδιοι φορείς να εγκύψουν και να προστατέψουν αυτά τα παιδιά. Επιβάλλεται η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής -ακόμη κι εν μέσω πανδημίας- η οποία θα προστατέψει τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Γιατί για κάποια παιδιά, η μεγαλύτερη απειλή είναι εντός του σπιτιού κι όχι εκτός.
