«Τα υγιή όρια μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά» είχα αναφέρει σε παλαιότερό μου άρθρο και είναι γεγονός ότι η οριοθέτηση είναι η μέθοδος εκείνη η οποία βοηθά το παιδί να γίνει υπεύθυνο και σταδιακά ανεξάρτητο. Του καλλιεργεί τη συνείδηση, που το καθοδηγεί σε μια συμπεριφορά η οποία δεν θα έρχεται σε αντίθεση ούτε με τα δικά του δικαιώματα, αλλά ούτε και με τα δικαιώματα των άλλων και το κάνει να νιώθει ασφαλές κι ευτυχισμένο.
Προκειμένου να επιτευχθεί, υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές, τις οποίες οι γονείς χρειάζεται να εφαρμόζουν, ούτως ώστε να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στη συμπεριφορά αλλά και στην καλλιέργεια συνείδησης των παιδιών τους.
Ο χρυσός κανόνας στην οριοθέτηση είναι το να είστε σταθεροί και συνεπείς σε αυτά που είπατε στα παιδιά σας. Είναι απαραίτητο να εφαρμόζετε πάντοτε τις συνέπειες τις οποίες συμφωνήσατε μαζί τους και τις οποίες γνωρίζουν. Ανεξάρτητα από την κούραση ή την πίεση που μπορεί να νιώθετε από τη δουλειά, χρειάζεται να εφαρμόζετε με συνέπεια και σταθερότητα τους κανόνες αλλά και το τι θα συμβεί σε περίπτωση που δεν εφαρμοστούν. Μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά «δοκιμάζουν» και τα δικά σας όρια, για να δουν κατά πόσο είστε σταθεροί ή αν μπορούν να αποφύγουν τις συνέπειες όταν, για παράδειγμα, οι γονείς είναι κουρασμένοι.
Επίσης σημαντική αρχή, είναι το να τηρείτε οι γονείς την ίδια στάση. Να μην είναι δηλαδή ο ένας γονιός ο «καλός κι ελαστικός», τον οποίο το παιδί μπορεί να χειριστεί και ο άλλος αυτός που εφαρμόζει με συνέπεια αυτά που συμφωνήθηκαν. Αυτό θα κάνει το παιδί χειριστικό, αφού θα καταφεύγει πάντοτε στον ελαστικό γονιό, κάνοντας μάλιστα τον άλλο να φαίνεται ο «κακός της υπόθεσης», κάτι το οποίο δημιουργεί κι ένταση στη μεταξύ σχέση των γονιών.
Ενισχύστε το παιδί σας να γίνει ανεξάρτητο και να μπορεί να παίρνει αποφάσεις που το αφορούν. Ξεκινάμε πάντοτε από τις μικρές μικρές αποφάσεις, οι οποίες θα του τονώσουν την αυτοπεποίθηση για να μπορεί αργότερα να παίρνει και πιο σημαντικές. Αποφύγετε να είστε υπερπροστατευτικοί και αφήστε το να βιώσει τις συνέπειες των επιλογών του.
Χρησιμοποιήστε επίσης έναν ήρεμο, ήπιο τόνο φωνής, μέσω του οποίου το παιδί θα νιώθει την επιθυμία σας για συνεργασία κι όχι για επιβολή. Αποφύγετε να μιλάτε υπερβολικά και να επαναλαμβάνεστε, γιατί αυτό κουράζει τα παιδιά και σε αρκετές περιπτώσεις δεν είναι αποτελεσματικό. Εφαρμόστε τις συνέπειες χωρίς σωρεία προειδοποιήσεων και θυμού εκ των προτέρων. Το να εμπλακείτε σε καβγά με το παιδί δεν θα βοηθήσει, ούτε όμως και το να υποχωρήσετε. Δεν είναι θέμα νίκης. Βάλτε τα όρια και αφήστε το παιδί να δεχτεί τις συνέπειες για τις επιλογές του.
Μια τελευταία αρχή που είναι ζωτικής σημασίας να προσέξετε, είναι η αιώνια «γνώμη των άλλων»! Είναι πάντοτε αυτοί οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί που θα τα έκαναν αλλιώς τα πράγματα, που θεωρούν ότι θα μπορούσατε να το χειριστείτε αλλιώς, που νιώθουν ότι τα όριά σας είναι υπερβολικά, που πιστεύουν ότι είναι «κρίμα τα παιδιά», που θα παραβιάσουν τους κανόνες που συμφωνήσατε με τα παιδιά σας λέγοντάς τους κρυφά να μην το πούνε στη μαμά και στον μπαμπά… Μείνετε πιστοί σε αυτά που εσείς οι δύο ως γονείς κρίνατε κατάλληλα και σωστά για τα παιδιά σας και μην επηρεάζεστε από τη γνώμη των άλλων. Μην τους αφήνετε ακόμη να δημιουργούν εντάσεις μεταξύ σας.
Η οριοθέτηση των δικών σας παιδιών είναι δική σας υπόθεση. Θα εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ευτυχία τους και θα τα κάνει ανεξάρτητα. Μείνετε πιστοί σε αυτές τις αρχές και κρατήστε στο μυαλό ότι η οριοθέτηση είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, η οποία κατακτιέται με σταθερότητα, κόπο κι επιμονή.